Κάνετε αριστερό κλικ εδώ
Αναρτήσεις με σχετικό θέμα
Απαιτήσεις επιχειρήσεων
Πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση Ομπάμα κατάφερε να ξεπεράσει τις αντιδράσεις και να περάσει από τα νομοθετικά σώματα νόμο που δίνει το δικαίωμα και τη δυνατότητα στους αμερικανούς να έχουν αν το επιθυμούν δημόσια αντί ιδιωτικής ασφάλισης για θέματα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εκτιμά σε περισσότερους από 30.000.000 τους αμερικανούς που δεν έχουν σήμερα κανενός είδους ασφάλιση για τα θέματα αυτά και επωφελούμενοι των διατάξεων του νέου νόμου θα αποκτήσουν. Ας σημειωθεί ότι το κόστος της ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ μεγάλο και σχεδόν το σύνολο των ανασφάλιστων αμερικανών δεν μπορούσε να το καλύψει με δικά του έξοδα, γεγονός με ευνόητες συνέπειες.
Η ψήφιση του σχετικού νόμου συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις. Μεταδόθηκε ότι βουλευτές προειδοποιήθηκαν απειλητικά να μην ψηφίσουν τον σχετικό νόμο και ότι άλλοι εξυβρίστηκαν ανωνύμως. Και η πρώτη κυβέρνηση Κλίντον είχε επιχειρήσει να περάσει παρόμοιο νόμο, στο περιεχόμενο του οποίου είχε καθοριστική σύμβολή η Χίλαρι Κλίντον, σύζυγός του τότε προέδρου. Είχε συναντήσει όμως τόσο μεγάλες αντιδράσεις και είχε δεχθεί και μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης τόσο έντονες πολιτικές και προσωπικές επιθέσεις, που την εξανάγκασαν να υποχωρήσει και να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες και τότε όπως και τώρα, απαιτούσαν να παραμένει πεδίο άσκησης αποκλειστικά δικής τους επιχειρηματικής δραστηριότητας η υπόθεση της υγειονομικής ασφάλισης όλων των αμερικανών πολιτών. Ήθελαν να μην έχουν οι αμερικανοί πολίτες εναλλακτική λύση και έτσι να αισθάνονται υποχρεωμένοι να δέχονται τις δικές τους οικονομικές απαιτήσεις. Το ότι η τακτική τους άφηνε ανασφάλιστους εκατομμύρια αμερικανούς δεν αποτελούσε για τις ασφαλιστικές εταιρείες πρόβλημα. Εκείνες μπορούσαν να πλουτίζουν. Αυτή ήταν η νοοτροπία τους. Και όχι μόνο. Οι εκπρόσωποι αυτών των επιχειρήσεων δεν εδειξαν να φείδονται μέσων και μεθόδων προκειμένου να επιβάλουν στην πολιτική εξουσία τη θέλησή τους. Και ακόμη βρήκαν πρόθυμους συμπαραστάτες στις επιδιώξεις τους, κατόχους των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όταν όμως αυτή είναι η συμπεριφορά και νοοτροπία των περισσοτέρων επιχειρήσεων, μπορεί η κοινωνία να αφήνεται στην καλή θέληση των εκπροσώπων των επιχειρήσεων και στην υποτιθέμενη εξισοροπητική επίδραση του ανταγωνισμού για να επιλύσει τα προβλήματά της; Η απάντηση φαίνεται να είναι αρνητική. Και το ενδεχόμενο να χρηματοδοτούν οι εταιρείες βουλευτές ή άλλα μέλη νομοθετικών ή κυβερνητικών σωμάτων, θέτει ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα.
Ιωάννης Κουμερτάς (Περιηγητής) koumertas@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου