31 Μαρ 2010

Σκέψεις με αφορμή μια διακήρυξη αρχών μιας επιχείρησης






Κάνετε αριστερό κλικ εδώ






Αναρτήσεις με σχετικό θέμα










Σκέψεις με αφορμή μια διακήρυξη αρχών μιας επιχείρησης


Φίλος μου το επισήμανε. Δώσε μια ματιά μου είπε. Και έδωσα. Δεν έχει σημασία ποια είναι η εταιρεία και δεν θα το αναφέρω. Αναφέρω μόνο ότι πρόκειται για μεγάλη ξένη εταιρεία που δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο αν και νομίζω ότι ούτε αυτή η πληροφορία χρειάζεται. Δεν θα εξετάσω επίσης το πόσο ειλικρινής είναι ή δεν είναι η εταιρεία στις διακηρύξεις της, και δεν θα αναφερθώ σε ολόκληρη τη διακήρυξη. Σε δύο σημεία θα σταθώ.

"Σεβόμαστε και τηρούμε τους νόμους τους κανόνες και τους κανονισμούς. Τους εφαρμόζουμε σε όλες τις επιχειρηματικές μας δραστηριότητες."
"Δεν προσφέρουμε και δεν δεχόμαστε δώρα ή φιλοξενία, δεν δωροδοκούμε και δεν προσφέρουμε σε κάποιους προμήθεια, δεν κάνουμε αθέμιτες συναλλαγές",
λέει η εταιρεία.

Η πρώτη σκέψη είναι το πόσες επιχειρήσεις μπορούν άραγε να κάνουν ελικρινώς μια τέτοια διακήρυξη; Πιστεύω πολύ λίγες. Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, και τα προβλήματα της χώρας που σχετίζονται με την υιοθέτηση από μέρους των οικονομικά ισχυρών, τακτικών και μεθόδων που συνάδουν με το  ακριβώς αντίθετο από  αυτό που με τη συγκεκριμένη διακήρυξη αρχών  διακηρύσσεται, είναι ασφαλώς από τα σοβαρότερα. Δεν στέκομαι όμως εκεί. Σκέπτομα  ότι όμοιο πρόβλημα υπάρχει με τη συμπεριφορά των περισσότερων από εμάς.
Σκέπτομαι, πόσοι στη χώρα μας δικαιούνται να κάνουν μια τέτοια δήλωση για θέματα που αφορούν μικρές συναλλαγές. Πόσοι μπορούν να πουν ότι όταν μπαίνουν σε νοσοκομείο δεν σπεύδουν πριν τους ζητηθεί οτιδήποτε, να κάνουν ένα δωράκι στο γιατρό προσδοκώντας καλύτερη εξυπηρέτηση. Και σσκέπτομαι πόσοι είναι oi γιατροί που θα δεχθούν ένα τέτοιο δωράκι και πόσοι θα το ζητήσουν.
Σκέπτομαι ακόμη πόσοι είναι οι γονείς που καλοπιάνουν δάσκαλους και καθηγητές για να έχουν τα παιδιά τους ευνοϊκή (σε βάρος των άλλων) μεταχείριση και πόσοι είναι οι εκπαιδευτικοί που προκαλούν ή δέχονται τέτοια καλοπιάσματα ή δώρα. Πόσοι είναι οι πολίτες που κάνουν αζήτητα δώρα σε εκπροσώπους της διοίκησης που χειρίζονται υποθέσεις τους και πόσοι είναι οι εκπρόσωποι της διοίκησης που επιδιώκουν ή δέχονται τέτοια δώρα.
Σκέπτομαι πόσοι επιδιώκουν την απόκτηση θέσης ή την ανέλιξή τους με αθέμιτα μέσα, και πόσοι προσφέρουν έναντι προσδοκομένου ανταλλάγματος τέτοιες εξυπηρετήσεις. Σκέπτομαι ποιες και πόσο καταστροφικές μπορεί να είναι οι συνέπειες τέτοιας στάσης και τόσο γενικευμένης συμπεριφοράς.

Και μπορούν άραγε τα κόμματα να πουν, δεν δεχόμαστε δώρα, δεν κάνουμε προσωπικές χάρες, λειτουργούμε και συναλλασόμαστε εντίμως, επιλέγουμε αξιοκρατικά, και άραγε μπορεί να θέλουν και αν θέλουν μπορούν να υλοποιήσουν τέτοιες διακηρύξεις; Και ακόμη, αν τέτοιες πρακτικές (αντίθετες με τη διακήρυξη), είναι συνηθισμένες μεταξύ των πολιτών,  των επιχειρήσεων μικρών και μεγάλων, των πολιτευτών, των κρατικών  υπαλλήλων κάθε βαθμίδας, των κομματικών στελεχών, και δεν αλλάξει κάτι δραστικά τη συμπεριφορά μας, τι σημαντικό μπορούμε να πετύχουμε;

Ιωάννης Κουμερτάς (Περιηγητής)       koumertas@hotmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: